Ellen Dikker

Actrice en cabaretière, maar ook columnist en voetbalmoeder. Zo laat Ellen Dikker zich omschrijven. Ze gaat als jonge vrouw naar de Theaterschool in Eindhoven, al trekken Politicologie en Kunstgeschiedenis haar aanvankelijk ook. Haar open blik en creativiteit komen haar echter goed van pas en in 1997 behaalt ze haar theaterdiploma.

De actrice gaat vervolgens aan de slag en speelt in toneelstukken als Ei-gen (1998), Tergend langzaam wakker worden (2000), Ma Tilda & Tilly (2001) en Pudding Tarzan (2006). Tegen die tijd begint ook de kleinkunst haar weer te trekken en besluit Dikker daar eens wat mee te doen.

Ellen Dikker gaat solo

Dat resulteert in de Persoonlijkheidsprijs op het Cameretten Festival in 2006 én haar eerste avondvullende soloprogramma Toendra (2006). Het theatrale en hilarische programma zet Dikker op de kaart als een bevlogen, energieke en scherpe cabaretière en wordt erg goed ontvangen. Niet gek dus dat de volgende programma’s van de comédienne niet lang op zich laten wachten: Fjord (2010), Horten & stoten (2012), Groene vingers (2015) en Buitenspel (2017).

Ellen Dikker - Groene Vingers - Op dieet

Voetbalmoeder

Ook al komt ze regelmatig met nieuw werk, het theater is niet Dikkers enige podium. Ze schrijft namelijk ook veel en vaak en verschijnt daarmee onder andere in JAN Magazine, Voetbal International en Ajax.nl. En dat naast haar vaste column in Het Parool. Hieruit maken we ook een belangrijk thema op: voetbal. Dat gebeurt wanneer haar zoontje gescout wordt door Ajax. Dikker brengt haar gebundelde columns uit onder de titel De Kleine Messi.

Tis hier geen hotel

Na Buitenspel is het een tijdje stil rond Ellen Dikker. De humorvolle actrice laat echter weer van zich horen in 2019, wanneer ze met Dianne Liesker en Hanneke Drenth door het land tourt met Tis hier geen hotel van De Graaf & Cornelissen Entertainment.

Trailer Tis hier geen hotel

Beeld: Buitenspel