Ottof

Bouchra Ouizguen noemt hen 'Ottof', ijverige mieren. Het gaat om de oudere vrouwen waar ze al jaren mee samenwerkt. Op feesten vermaken deze aïta's het mannelijke publiek met hun zang en vrijmoedigheid. In het dagelijks leven worden ze daarentegen vermeden, juist om hun zelfbewuste houding. Ouizguen onderzoekt de rol van deze aïta's, en daarmee ook die van de vrouw, in de Marokkaanse samenleving.