Toon Hermans

Toon Hermans behoorde samen met Wim Sonneveld en Wim Kan tot de Grote Drie van het Nederlandse cabaret van na de Tweede Wereldoorlog.

Toon Hermans groeide op in Sittard in een gezin met vier broers. Zijn vader overleed tijdens Toon's kindertijd, waarna het gezin in grote financiële problemen kwam. Al tijdens zijn jeugdjaren hield Hermans zich bezig met dichten en had als droom clown te worden. Zijn eerste revue schreef hij op zijn 18e. In zijn eigen omgeving had hij veel succes tijdens carnavalsactiviteiten.

Succes Onemanshows

Wegens zijn stijgende populariteit buiten Limburg verhuisde hij naar Amsterdam. Hij sloot zich hier aan bij de Kultuurkamer en het cabaret van Carl Tobi. Na de oorlog groeide zijn bekendheid, mede door zijn deelname aan de groep Theater Plezier. Zijn echte doorbraak kwam met de televisieuitzendingen van zijn onemanshows eind jaren 50, waarmee hij jarenlang veel succes oogstte.

Hermans beproefde ook meermalen zijn succes in het buitenland, maar kreeg daar nooit echt voet aan de grond zoals in Nederland en Vlaanderen, mede door zijn eigen twijfels.

Latere jaren

Samen met zijn vrouw Rita (Rietje) kreeg hij drie zonen: Michael, Maurice en Gaby. Naast zijn carrière als dichter en cabaretier -of clown, zoals hij het zelf liever omschreef- had hij een groot talent voor het kunstschilderen. Al tijdens zijn kinderjaren verkocht hij zijn tekeningen en werkstukken bij mensen aan huis, om zo wat bij te verdienen voor het gezin.

Tijdens zijn latere jaren trad hij onder meer op in Carré met een tour de chant die na de pauze overging in een conference. Zijn laatste optreden was in 1996. Het album Als de liefde verscheen postuum in 2000.