Petra Laseur

Petra Laseur (1939) is een Nederlandse actrice. Ze komt uit een entertainmentgezin met moeder Mary Dresselhuys en vader Cees Laseur die beide acteren. Het is dan ook geen verrassing dat ze gaat studeren aan de Amsterdamse Toneelschool. Na haar afstuderen in 1959 verbindt Laseur zich aan De Nederlandse Comedie.

Laseur debuteert bij De Nederlandse Comedie

De jonge Laseur staat in 1959 voor het eerst op de planken bij De Nederlandse Comedie in het stuk Geleerde Dames. Deze plek legt haar geen windeieren, want al snel speelt Laseur in grote rollen. Ze weet in korte tijd een uitgebreid oeuvre op te bouwen met een grote diversiteit aan personages. Naar haar debuut is ze onder andere te zien in Een midzometnachtsdroom (1961), Het leven van Galilei (1962), Gijsbreght van Aemstel (1963), Omzien in wrok (1964) en Om te lachen (1965). De laatste voorstelling die Laseur speelt bij De Nederlandse Comedie is De vrek in 1967.

Zuidelijk Toneel Globe en Publiekstheater Amsterdam

Na haar tijd bij De Nederlandse Comedie stapt Petra Laseur over naar de Zuidelijk Toneel Globe. Ook hier speelt ze jarenlang in bekende producties voordat ze weer overstapt. Voornamelijk met haar rollen in Oom Wanja (1969) en Hedda Gabler (1972) speelt ze zichzelf in de schijnwerpers. Voor de eerste neemt Laseur de Colombina, een onderscheiding voor beste vrouwelijke bijrol, in ontvangst. Voor de tweede wordt ze onderscheiden met de prestigieuze Theo d’Or voor beste vrouwelijke hoofdrol. Hedda Gabler is ook het laatste stuk waarin Laseur verschijnt bij de Zuidelijk Toneel Globe.

Het is na ruim tien jaar tijd voor verandering voor Laseur en deze vindt ze bij het Publiekstheater in Amsterdam. Hier stort ze zich voornamelijk ook meer klassieke stukken van beroemde makers als Shakespeare, Brecht en Tsjechov. Ze schittert onder andere in Koning Lear (1973), Iwanov (1974), Macbeth (1976), Moeder Courage (1980) en Hamlet (1986). In deze tijd ontvangt Laseur ook de volgende bekroning van haar talent. Voor haar rol in Groot en Klein (1981) ontvangt ze wederom een Theo d’Or.

Koningin Wilhelmina in Soldaat van Oranje

In 1986 zegt ze het Publiekstheater vaarwel en is Laseur een paar jaar voornamelijk te vinden bij Toneelgroep Amsterdam. Ze speelt in vijf producties, waaronder Vreemdgangers (1987) en Kras (1989). Daarna besluit ze te kiezen voor meer vrijheid en gaat ze aan de slag als freelancer.

Aangezien ze ondertussen een indrukwekkende lijst aan titels heeft opgebouwd, zit ze niet verlegen om rollen. Ze maakt haar opwachting bij gezelschappen als Theater van het Oosten, Het Toneel Speelt, Noord Nederlands Toneel, Het Nationale Toneel, Orkater, Bos Theaterproducties en Homemade Productions. Titels waarvan je haar kunt kennen: Een sneeuw (1997), Familie (2000), Far Away (2002), Richard III (2010), We want more! (2016) en Rondom het Rembrandtplein (2018). In 2011 speelt ze Koningin Wilhelmina in de langstlopende musical in Nederland ooit Soldaat van Oranje.

Interview Petra Laseur en Elise Schaap in We Want More!

Veelzijdig actrice en docent

Petra Laseur is opgegroeid met het vak van actrice en speelt in de loop van haar carrière geregeld samen met haar moeder, zowel voor theater als televisie. Een van die gelegenheden is Een bijzonder prettig vergezicht (1987), een ode aan Laseurs moeder door Paul Haenen.

Wat betreft televisie en film is Laseur te zien in zowel televisiebewerkingen van toneelproducties, als series. Ze maakt haar opwachting in bijvoorbeeld De Stille Kracht, De Enclave en Rozengeur & Wodka Lime. Op het grote doek is ze te bewonderen in films als De mannetjesmaker (1983), Familie (2001) en Bride Flight (2008).

Petra Laseur doceert de nieuwe generatie aan de Frank Sanders’ Akademie voor Musicaltheater. Daarnaast is ze ambassadeur van de Nierstichting.